کمتر از شش ماه به برگزاری پنجمین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا باقی مانده است، بی تردید بسیاری از افرادی که به عنوان کاندیدای احتمالی مطرح هستند، فعالیت های مختلفی را برای ورود به این نهاد مردمی آغاز کرده اند و یا در دست طراحی و اجرا دارند.

از دیدارهای رو در رو و چهره به چهره با افراد مورد نظر گرفته تا حضور در رسانه های مختلف سنتی و نوین، البته قصد اینجانب ورود به بحث قانونی یا غیر قانونی بودن تبلیغات انتخاباتی پیش از موعد نیست،بلکه موضوع مد نظر، توجه به وعده هایی است که این افراد از هم اکنون تا روز انتخابات به طرفداران خود و سایر افرادی که در پی جلب حمایت آنان هستند؛ می دهند و یا خواهند داد.

این روزها برخی از کاندیداهای  شورای شهردر اکثر شهرهای مازندران از جمله در مرکز استان سعی می کنند که برای کسب آرای بیشتر به نفع خود وعده های رنگارنگی را برای انجام کارهای مختلف به مردم  و به ویژه به جوانان بدهند که این رویه از هر جهت نیازمند تامل بسیار است.

آیا واقعا کاندیداها نمی دانند که آنان تنها دو وظیفه قانونگذاری و نظارت بر امور عمومی شهر را بر عهده دارند که این چنین مردم به ویژه جوانان را سر کار گذاشته و وعده هایی می دهند که وظیفه قانونی مسئولان اجرایی است.

پای صحبت نامزدهای انتخاباتی که می نشینی  سخن از رفع معضل بیکاری، ایجاد اشتغال برای جوانان، ایجاد مراکز علمی و فرهنگی می دهند در حالیکه هیچکدام از اینها از وظایف این کاندیداها نیست.

شاید بهتر است که کاندیداها قبل از ورود به عرصه انتخابات شورای شهر نیم نگاهی هم به وظایف قانونی خود داشته باشند تا از این طریق دیگر وعده های پوچ و توخالی نصیب مردم به ویژه جوانان نکنند و آنان نیز امیدوار به این وعده ها نباشند.

این روزها متاسفانه پس از شنیدن سخنان کاندیداها در جلسات مختلف و یا مطالعه نوشته های آنان در روزنامه ها و سایتها متوجه می شویم که بسیاری از این افراد وعده های پوچ و بی اساس به مردم می دهند و این مایه یاس و ناامیدی بیشتر جوانان می شود.

از این رو باید گفت؛ انتظار شایسته این است که نامزدهای انتخاباتی شورای شهر وعده های دروغین، غیرعقلایی و ناممکن به جوانان ندهند، زیرا کاندیدایی که وعده دروغ می‌دهد اگر خلف وعده کند یا این  که عمل خود را به گردن مسئولان اجرایی بیاندازند و یا همچنان سعی می‌کند برخی کارشکنی‌ها را عامل تحقق آن معرفی کند در حقیقت باعث بی اعتمادی مردم می شوند.

همچنین باید گفت از دیدگاه احادیث و روایات وارده نیز دادن وعده دروغ گناه کبیره‌ است،پول خرج کردن‌های بی‌حد و حساب و وعده دادن‌های نابجا از جمله محک شناخت کاندیدای اصلح از کاندیدای نامحرمی است که با شعار و تخریب و وعده‌های دروغین به فکر دست یافتن به جایگاه  شورای شهر هستند.

مردم باید از شیوه رفتاری و منش کاندیدا در ایام تبلیغات متوجه ایده و تفکر آنان شوند، همانطور که رهبری فرمودند؛ وابستگان به کانون های قدرت و ثرورت نمی توانند نماینده خوبی برای مردم باشند.

البته مردم و جوانان هم باید مراقب باشند و وعده هایی که از زبان برخی کاندیداها می شنوند را جدی نگیرند چراکه هیچگونه ضمانت اجرایی برای اینگونه وعده ها وجود ندارد.

آنچه مهم است شورای شهر نیازمند افرادی متعهد،ولایتمدار، توانمند و باسواد از نظر سیاسی و اجتماعی است تا درد شهروندان و جوانان را در فضای واقعی و نه شعاری پیگیری نمایند.

فراموش نکنیم که امروزه وعده های انتخاباتی از طریق رسانه های مدرن به آسانی ثبت و ضبط می شوند و به آسانی قابل بازیابی و انتشار مجدد است.

اگر در گذشته به دلیل محدودیت رسانه ها کاندیداها به راحتی می توانستند منکر حرف های خود شوند ، باید بپذیریم که امروزه به لطف تکنولوژی های نوین ارتباطی امکان انکار وعده های داده شده وجود ندارد و این خود چالشی برای نمایندگان بد قول خواهد بود.

در خاتمه به واجدین شرایط رأی دادن در انتخابات یادآور می شود که انتخاب نماینده اصلح نیازمند دقت و موشکافی در وعده های آنان و صرف وقت و زمان است که می بایست از سوی رأی دهندگان حوزه انتخابیه انجام شود و هر چه قدرت پرسشگری آحاد جامعه از کاندیداهای احتمالی بیشتر شود، امکان انتخاب فردی با وعده های مبتنی بر برنامه های قابل سنجش بیشتر خواهد بود و به کاندیداهای احتمالی نیز توصیه می شود که به دنبال جلب آراء به هر وسیله ممکن نباشند.

چرا که انجام بسیاری از کارها و تحقق وعده ها، نیازمند فراهم شدن شرایط خاص است و در این میان کاربران رسانه ها، به ویژه ابزارهای ارتباطی مجازی، که امکان تهیه و انتشار هر گونه محتوایی از وعده های شما را در قالب های مختلف صوتی، تصویری، ویدئو،یی متنی وغیره را دارند، به عنوان ناظرانی همیشه حاضر در انتظار تبدیل وعده های کاندیداهای پیروز به اقدامات عملی خواهند ماند و مطالبه وعده های داده شده را حق مسلم خود خواهند دانست./خزرتیترخبر