پیاده روی آگاهانه شیوه ای شگفت انگیز برای برقراری ارتباط بین ذهن و بدن است و علاوه بر این فرصت دیگری به شما می دهد تا با چیزی در بیرون خود ارتباط برقرار کنید که مغذی و شفا بخش است :

خاک:وقتی که با آگاهی کامل روی خاک زمین گام بر می دارید، هیچ فرقی بین بدن و ذهن وجود ندارد، بدن شما تنفس شماست، بدن شما پای شماست، بدن شما ریه های شماست، و وقتی با بدن، پا، تنفس و ریه ها در ارتباط باشید، در خانه هستید.

هر گامی شما را در همان جا و همان وقت به خانه می آورد، بنابراین می توانید با خودتان، بدنتان، و احساساتتان ارتباط برقرار کنید، این یعنی ارتباطی حقیقی.

شما وسیله ای لازم ندارید که به شما بگوید چند دوست دارید یا چند قدم راه رفته اید یا چند کالری سوزانده اید.

وقتی که هوشیارانه راه می روید تنفس خود را با هر گام هماهنگ کنید و بر پای خود، در حالی که به زمین می خورد، تمرکز کنید،شما آگاهید که دارید گام بر می دارید و اندیشیدن را کاملا کنار می گذارید.

وقتی که فکر می کنید در تفکرتان غرق می شوید، دیگر نمی دانید در بدنتان در احساساتتان یا در دنیا چه می گذرد. اگر ضمن پیاده روی فکر کنید، به راستی پیاده روی نمی کنید، در عوض، حواستان را بر تنفس و بر گامهای خود معطوف کنید.

از پای خود، از حرکاتش و زمینی که لمس می کنید آگاه باشید، مادامی که توجه خود را بر گام برداشتن معطوف می کنید، آزادید چون در آن زمان ذهنتان فقط با قدمی است که دارید برمیدارید. دیگر ذهنتان به آینده یا گذشته منتقل نمی شود"شما یک گام بر می دارید و در نتیجه آزادید".

وقتی پیاده روی می کنید، می توانید به خودتان بگویید : "من رسیده ام، من خانه هستم." این عبارات اعلانی صرف یا عملی تاییدی نیستند، این ها نوعی تشخیصند،شما نیاز ندارید به سمت جایی بروید.

بیشتر ما همه عمرمان را دویده ایم، حالا باید عمرمان را به درستی سپری کنیم، خانه همین جا و همین الان است، جایی که همه ی اعجازهای زندگی هم اکنون موجودند، جایی که اعجازی که در واقع بدن شماست موجود است.

شما تا وقتی که کل ذهن و بدنتان را صرف لحظه ی حال نکنید، نمی توانید به طور کامل وارد اینجا و همین الان شوید.اگر یک درصد نرسیدید، همان جایی که هستید بایستید و قدمی بر ندارید همان جا بایستید ونفس عمیقی بکشید تا وقتی که خاطر جمع شوید یک درصد رسیده اید، آنگاه می توانید لبخندی پیروزمندانه بزنید، شاید بهتر باشد این کار را زمانی انجام دهید که به تنهایی از پیاده روی آگاهانه لذت می برید، اگر همرا افراد دیگر باشید شاید باعث راهبندان شوید.

شما به نرم افزار یا غریبه ای نیاز ندارید تا به شما بگوید آیا رسیده اید چون تشخیص خواهید داد که موجودی آزادید، هنگامی که از پارکینگ تا دفتر کارتان پیاده می روید، در هر قدم به خانه بروید، در طول هر قدم خود را بازیابیدو با خود ارتباط برقرار کنید.

مهم نیست کجا دارید می روید، می توانید به عنوان فردی آزاد روی سیاره زمین راه بروید و از هر قدم لذت ببرید.

منبع : هنر برقراری ارتباط، تیچ نات هان، ترجمه مهین خالصی، انتشارات ققنوس

تهیه و تنظیم : مرضیه سیدیان، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی مرکز مشاوره آرامش فرماندهی انتظامی استان مازندران