مردم می پرسند  آیا برای بازسازی مسجد جامع ساری نیازی به این دیوار آبی رنگ  بلند وجود دارد؟

پشت پرده های آبی رنگی که دور مسجد جامع ساری کشده شده است، چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است که مردم نباید از آن باخبر باشند؟ مگر غیر از این است که می خواهند عملیات سازندگی قدیمی ترین مسجد شمال کشور را استارت بزنند. مگر ساخت مسجد کار امنیتی است که دیوار بلندی از پرده آبی رنگ به دورش کشیده اند. افکار عمومی می خواهند بدانند که کدام نهاد و یا دستگاه اجرایی سرانجام سعادت بازسازی این بنای تاریخی را بدست آورده است. از قرائن و شواهد اینگونه برمی آید که هیچ اتفاق غیر قانونی در پس پرده های بلند کشیده شده دور مسجد جامع  نمی افتد. اما شایعات را نمی توان لاپوشانی کرد. باید در این باره شفاف سازی صورت گیرد. رک و رو راست به مردم اعلام شود که دقیقا در این مکان تاریخی اکنون چه افراد و گروه هایی در حال کار هستند و هدفی غیر از بازسازی بنا ندارند. شفاف  بگویند که ماجرای گنج یابی و در آوردن دفینه در محوطه مسجد جامع شایعه ای بیش نبوده و اینکه شهرداری ساری و میراث فرهنگی تلاش می کردند هر کدام تولی گری ساخت و مرمت بنا را بر عهده بگیرند تنها بخاطر انجام وظیه در قبال این مسجد با ارزش بوده و بس.

شراره های آتش خیلی ناگهانی بر سقف مسجد جامع سازی گر گرفت و در چشم بر هم زدنی چنان آتش سرکش شد که حتی حضور تیم های آتش نشان شهرهای اطراف نیز کارگر نیافتاد و بخش اعظمی از ساختمان سه هزار ساله در آتش سوخت. از همان دقایق نخست بعد از مهار آتش سوزی بود که بحث ها درباره اینکه چه گروه  یا افرادی مسئولیت بازسازی را بر عهده می گیرند مطرح شد تا اینکه گویا میراث فرهنگی و گردشگری  گوی رقابت را از شهرداری ساری ربود و خود متولی این مهم شد.

یک کاربر در فضای مجازی دراین باره نوشته است:

اطراف مسجد جامع ساری چیست ؟ ابهاماتی که برای مردم ساری به وجود آمده؛ پشت کیسه های آبی چه خبر است  یک بنای تاریخی ارزشمند که قدمتی سه هزارساله دارد ماه گذشته در آتش سوخت، در این مورد و سن این بنا رسانه ها بسیار نوشته اند .

اما پس از مهار آتش بلافاصله عملیات بازسازی و مرمت این بنا آغاز شد، بسیاری معتقدند که چنین بنای تاریخی و کهنی بدون هیچ شکی در دل خود آثار ارزشمندی خواهد داشت.

مازندران به واسطه تاریخ کهن و موقعیت جغرافیایی که در تاریخ داشت همواره محل جولان جویندگان آثار تاریخی و سودجویان منفعت طلب بوده است و از همین رو نگاه مردم به بناهای قدیمی نگاه خاصی می باشد.

اکنون برای اجرای عملیات بازسازی مسجد جامع ساری اطراف آن را با کیسه های بلند آبی پوشانده اند تا داخل آن قابل مشاهده نباشد.

حتی قبل از نصب این کیسه ها و شروع نشدن عملیات مرمت بازهم زمزمه هایی به خصوص در فضای مجازی در خصوص موقعیت خاص این بنا شنیده می شد.

گویا در سال های گذشته نیز برای صحن میانی مسجد چادری بسیار بلند به پا کردند تا محل مورد نظر از دید عموم دور بماند اما پس از مدتی و برداشتن چادر تغییرات آنچنانی در صحن انجام نگرفته بود، این نقل و قولی بود که توسط مردم ساری صورت گرفته است.

همان اتقاق شاید اکنون موجب حساسیت مردم شده، چادرهای بلند و باارتفاع بالا که محل مورد نظر را دور از دید عموم قرار دهد.

حال با توجه به حساسیت مردم، موقعیت حساس بنا ذکر چند نکته مهم تلقی می شود.

بدون شک بنا به مرمت و بازسازی احتیاج دارد، اما از آنجایی که چنین بنای تاریخی متعلق به کشور، استان و مردم می باشد و به هیچ عنوان سند مالکیت به نام کسی نخورده است آیا بهتر نبود مرمت مقابل دید عموم انجام پذیرد تا موجب التهاب در شهر نگردد؟ یا حداقل به جای نصب پرده های کور کننده از فنس استفاده می شد تا مانع عبور مردم شود اما دیدشان کور نشود، به هر حال نمی توان گفت مرمت و بازسازی یک بنای تاریخی امری امنیتی است و نباید مقابل دید عموم باشد.

نکته دوم قائل شدن اهمیت برای حساسیت شهروندان است، به زودی اخباری که در این خصوص در فضای مجازی منتشر شده است دامنه انتشارش از استان می گذرد و در کل کشور این خبر می پیچد که در مازندران دور از چشم مردم کارهایی در حال انجام است. از همین رو بهتر است در راستای احترام به عموم و شفاف سازی چادرهای آبی جمع شود و به جای آن فنس یا سیم طوری نصب گردد.