انعکاس شمال، سرویس اجتماعی: علی رغم اینکه گرمای بالای 35 درجه ماسه های سواحل شمالی کشور را تفتیده و داغ تر از هر زمانی کرده است، اما این کم محلی آسمان برای باریدن و سیراب کردن اراضی کشاورزی تاثیر آنچنانی بر روی تعداد گردشگرانی که از دور و نزدیک راهی دیار علویان و دیلمان می شوند، نداشته است. گردشگران از تمام نقاط کشور خود را به سواحل زیبای شمالی کشور می رسانند تا در خنکای نسیم دریای مازندران لختی بیاسایند و تنی به آب زده و مشکلات روز مره اقتصادی را در میان امواج خروشان خزر به باد فراموشی بسپارند.ساختن خاطرات خوب و یا بد در این کرانه بی همتای خداوندی دست خود گردشگران و شناگران است. آنانکه علایم را دیده و به هشدار ها توجه می کنند شاد می آیند و با دل خوش و لبی خندان سفرشان را با پایان رسانده و راهی شهر و دیار خود می شوند. اما گروهی سهل انگار که سوت های هشدار منجیان غریق نجات را نادیده گرفته و خطر می کنند، امواج شکافنده دریا اولین اشتباهشان را به آخرین لحظه حیاتشان بدل می کند.هر چند در این میان هستند افرادی که هنوز پیمانه عمرشان پر نشده و با تلاش ناجیان غریق بار دیگر فرصت زندگی می یابند، اما در جدال ناجیان با موج های بی رحم دریا همیشه سکه برد به نام ناجیان غریق زده نمی شود.

بر اساس اعلام معاون عمرانی استانداری مازندران 15 میلیون نفر شب اقامت مسافر و گردشگر طی 16 روز تعطیلات نوروز امسال در استان ثبت شده است . همچنین از 27 اسفند 96 لغایت تیرماه 97 بالغ بر 19 میلیون نفر شب اقامت مسافر در مازندران به ثبت رسیده است.
در همین حال در چهار ماهه ی نخست امسال 216 میلیون تردد در سطح استان به ثبت رسیده است که نسبت به مدت مشابه سال قبل، 8 درصد، رشد ورود خودرو را نشان می دهد.

برای استقبال ازورود این همه گردشگر به استان مازندران،تدابیری لازم بود تا ساحل برای میهمانان و توریست ها امن شود. در همین ارتباط بود که 1400 ناجی غریق در طول نوار ساحلی 480 کیلومتری مازندران مستقر شدند.آنان از 8 صبح تا 21 شب مسولیت مراقبت از شناگران را بر عهده گرفتند.ماموریتی سخت که گاه با ناکامی هایی روبرو بوده  اما در مجموع طی این مدت موفق شده اند 2700 شناگر سهل انگار را به دامان زندگی بازگردانند .

عیسی طوسی مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری مازندران است. او و همکارانش مسئولیت نظارت بر عملکرد ناجیان غریق در سراسر سواحل استان را بر عهده دارند.وی در این باره به خبرنگار ما گفت: 500 ناجی غریق زن و مرد در مناطق طرح های سالم سازی دریا مستقرند که هزینه آنها از سوی مسوولان طرح ها تقبل شده است .اما برای 376 نقطه ساحلی که مسافران قابلیت دسترسی به دریا را دارند 900 ناجی مرد بکار گیری شده اند.

وی افزود: در سال 96 برای هر ناجی یک میلیون و 50 هزار تومان حقوق ماهیانه در نظر گرفته شده بود که تماما پرداخت شده و برای سالجاری نیز یک میلیون و 200 هزار تومان تعیین شده  که حقوق ماه خرداد کاملا پرداخت شده و ماه تیر طی چند روز آینده پرداخت می شود. مازندران در این باره به روز شده و معوقه ای ندارد.امسال 4 میلیارد تومان بودجه برای این مهم تخصیص یافته است.

بنا به گفته این مقام مسوول تمام ناجیان غریق بکار گیری شده دارای کارت و مدارک و مستندات لازم برای این کار هستند.البته هر چند وقت یکبار مدارک آنها را مورد بازنگری قرار می دهیم. اگر مشکلی داشته باشند، فورا برخورد می شود.

هر چند که بر اساس اظهارات طوسی مشکل چندانی در میان ناجیان غریق در سواحل وجود ندارد اما طی چند روز گذشته تصاویری از مادر و دختری در فضای مجازی انتشار پیدا کرده بود که در آن هر دو بعد از گرفتار شدن در میان امواج دریا توسط ناجیان به ساحل انتقال داده شده بودند اما گفته می شد که ناجیان چون مرد بودند امکان انجام عملیات احیاء. تنفس مصنوعی به آنها را نداشتند و منتظر رسیدن اورژانس و امدادگران زن بودند. وقتی این موضوع را با مدیرکل اجتماعی استانداری مازندران مطرح کردیم آن را کاملا کذب دانسته و تاکید کرد: ناجیان غریق مثل پزشکان هستند و هیچ منعی در این باره ندارند.برای آنها همگام نجات جان افراد جنسیت فرد غرق شده مد نظر قرار نمی گیرد و هر ناجی می تواند برای بازگرداندن فرد غرق شده به زندگی عملیات احیاء را انجام دهد.

او در باره اینکه چرا در همه نقاط سواحل ناجی زن مستقر نمی شود تا این مشکلات پیش نیاید نیز گفت که، در مناطق ممنوعه شنا که غالبا خارج از شهر هستند امکان استقرار زنان ناجی وجود ندارد و در این مناطق همهناجیان مرد هستند اما در محدوده طرح ها ناجیان زن هم هستند.

بر اساس گفته های این مسوول سال گذشته در جریان بررسی های انجام گرفته در میان غرق شدگان سال 96 بیشترین قربانیان از ساکنان استان خراسان رضوی بودند. بیشترین اتفاقات تلخ نیز در ساعات بعد از پایان کار ناجیان رخ داده است.

امسال با همه تمهیدات صورت گرفته 19 شناگر قربانی امواج دریا شده اند و این مقدار در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته که 27 تن بود حدود 40 درصد کاهش را نشان می دهد.هر چند که تا پایان تابستان گرم 97 هنوز روزهای زیادی مانده است و هر روز کاری ناجیان با چالش های ریز و درشتی روبرو می شوند. همین چند روز قبل بود که چند مسافر در سواحل فریدونکنار وقتی با سماجت یک ناجی غریق برای ممانعت از ورود به دریا در منطقه ممنوعه روبرو شده بودند با چاقو او را زخمی و راهی بیمارستان کرده بودند.شاید افراد مهاجم اگر کمی در باره هشدار های این ناجی جوان تامل می کردند هرگز خشمگین نشده و او را مورد حمله قرار نمی دادند. چرا که ناجی برای زنده ماندن آنها بر کار خود اصرارداشت.

اما وضعیت ناجیان در استان گیلان اینقدر خوب نیست.این را می توان از میان گفته های امیر نوری سادات رئیس هیات نجات‌غریقان و غواصی گیلان متوجه شد.او مدعی شده است که ناجیان غریق استان گیلان از سال پیش هنوز حقوق خود را از استانداری دریافت نکرده‌اند اما به علت حساسیت کاری بالای خود در مناطق ساحلی حاضر می‌شوند.

این مقام مسوول بر این باور است که تمامی افرادی که در مناطق ساحلی به عنوان نجات‌غریقان فعالیت می‌کنند؛ مورد تایید هیات نجات‌غریقان و غواصی گیلان نیستند. اکثریت دهیاران در این مناطق نزدیکان خود را به ساحل می‌آورند و یک لباس زرد تن این افراد می‌کنند. در مناطق ساحلی هر کوچه با یک طناب بسته شده و یک نگهبان آنجا گذاشته‌اند که از مردم برای ورود به ساحل پول بگیرد. هیچ امکاناتی به مردم نمی‌دهند. فقط به خاطر ورود به ساحل ورودی می‌گیرند.

وی ادامه داد: مردم به علت هزینه‌های بالای طرح‌های ساحلی در قیاس با سایر مناطق ساحلی، کمتر به طرح‌ها می‌روند. اگر هم بروند آنقدر باید و نباید در این طرح‌ها هست که برای دفعات بعدی از این مناطق استفاده نمی‌کنند.

نوری‌ سادات، متولی مناطق خطر آفرین ساحلی را استانداری بیان کرد و گفت: حقوق نجات‌غریقانی که در طرح‌های ساحلی تحت پوشش شهرداری بوده‌اند، واریز شده است اما حقوق نجات‌غریقان طرح‌های ساحلی که تحت پوشش استانداری بوده‌اند، بعد از گذشت یک سال هنوز پرداخت نشده است. این درحالی‌ست که طرح‌های ساحلی مربوط به استانداری از مناطق خطرآفرین است و نجات‌غریقان باید حتما در این مناطق حضور داشته باشند. ما یک‌سال است که به دنبال پیگیری مطالبات نجات‌غریقان هستیم، اما هنوز به نتیجه‌ای نرسیدیم.

وی افزود: ریشه‌ی پیگیری‌ این معوقات مالی در دست نمایندگان مجلس است. سالانه یک سوم کشور به صورت  گردشگر به استان گیلان می‌آید حال آنکه برای فراهم‌سازی سواحل تنها از بودجه‌ی همین مناطق هزینه می‌شود. در مناطق ساحلی نزدیک دریا تنها نجات‌غریق نیست که فعالیت می‌کند بلکه پلیس، هلال احمر و اورژانس همگی درگیر هستند لذا این بودجه تنها از طرف یک استان نمی‌تواند پرداخت شود. از همین رو در مجلس باید یک بودجه جداگانه برای سواحل درنظر گرفته شود.

رئیس هیات نجات‌غریقان و غواصی گیلان با اعتراض به نسبت بودجه‌بندی کشور گفت: بودجه‌ی استان وارد استانداری می‌شود و چون بودجه‌ای جداگانه به عنوان بودجه سواحل یا نجات‌غریقان درنظر گرفته نشده است؛ استانداری از ردیف بودجه واحدهای زیرساخت، عمرانی یا عمومی برای آنها هزینه می‌کند.

با همه این مشکلات هر بار که سوت خطر در سواحل بصدا در می آید و گرفتار آمدن شناگری در میان امواج دریا به اطلاع ناجیان می رسد. آنان بی درنگ بی آنکه به معوقات خود فکر کنند راهی دریا می شوند تا امواج خروشان جانی را نستاند و خانواده ای را داغدار عزیزی نکند.