مازندران سبز است اما محروم ، موهبات الهی فروانی دارد اما از پایتخت نشینان چیزی عایدش نشده است.

مازندران در کشور از استان های برخوردار محسوب می شود  ولی تنها برخورداری آن زباله از بخش گردشگری است.

ظرفیت های زیادی دارد اما زیرساختهایش مطلوب ندارد و همواره از نبود اعتبارات مناسب رنج برده است.

اشتغال از عمده ترین دغدغه های مردم استان محسوب می شود دغدغه ای بحق که به موارد بسیاری وابسته است.

مدیریت در مازندران سخت است انتظارات بالاست اما عملکردها چنگی به دل نمی زند.

مازندران از دیرباز سکوی پرش مدیران محسوب می شود سکوی پرشی که سهم مدیران بومی در آن ناچیز است.

استاندار بومی کلید واژه ای بود برای رفع نگرانی های مردم.

پیگیری مطالبات بحق مردم کسی را می طلبید که از دل خودشان برخواسته باشد و طمع آب این استان را چشیده  و کودکی و جوانی خود را بر روی خاک آن قدم نهاده باشد.

مازندران استانی است که در صنعت کشاورزی به دستاوردهای رسیده است اما سنتی ماندن آن آب های زیر زمینی را مکیده است.

سفره های زمینی مازندران شرایط مطلوبی ندارد و اگر برنامه ای برای رفع آن ایجاد نشود مطمئنا فاجعه ای زیست محیطی را شاهد خواهیم بود.

ورزش مازندران نیازمند توجه مدیران ارشد می باشد تا نوار موفقیت های این مرز و بوم گسسته نشود.

گردشگری باید توسط کارشناسان صاحب نظر بازنگری شود.

صنعت مازندران شرایط مطلوبی ندارد ورشکستی در صنعت امری عادی تلقی می شود.

بانکهای عامل باید صاحبان اشتغال همکاری کنند تا چرخ اقتصادی مازندران در محور توسعه به گردش در آید.

مجید حسین زادگان استاندار مازندران شد همدلی و اتحاد معنا شد و این امر سبب شد مردم  به نمایندگان خود در مجلس امیدوار شوند.

حالا آستین های همت بالا خواهد رفت و تلاش در رسیدن به اهداف عالیه استان تعریف خواهد شد.

باید سبک مدیریتی در مازندران تغییر یابد دوباره بسازیم دوباره بجنگیم برای آنچه سبب عقب ماندگی استان شده است.

حالا نوبت اتحاد و همدلی و کنار گذاشتن اختلافات است.

امیدها به حسین زادگان بالاست انتظارات نیز ایضا…